Założyciel
Założycielem Ruchu Światło-Życie jest czcigodny sługa Boży, ks. Franciszek Blachnicki
24 marca 1921 – Franciszek Blachnicki rodzi się w Rybniku jako siódme dziecko Józefa i Marii Blachnickiej z domu Miller.
wrzesień 1939 – Bierze czynny udział w kampanii wrześniowej.
24 czerwca 1940 – Po śledztwie i pobycie w areszcie śledczym w Tarnowskich Górach zostaje wraz z pierwszą grupą więźniów śląskich osadzony w obozie koncentracyjnym w Auschwitz jako więzień nr 1201.
19 września 1941 – Zostaje przeniesiony do więzienia śledczego w Zabrzu, później w Katowicach.
30 marca 1942 – Śledztwo kończy się procesem, na którym zostaje skazany na karę śmierci za działalność konspiracyjna przeciw hitlerowskiej Rzeszy.
17 czerwca 1942 – Na oddziale skazańców B-1 w Katowicach dokonuje się nagłe, cudowne nawrócenie na Franciszka Blachnickiego na osobowa wiarę w Chrystusa, połączone z decyzją oddania życia na służbę Bogu.
14 sierpnia 1942 – Zostaje ułaskawiony, karę śmierci zamienia mu się na 10 lat wiezienia do odsiedzenia po zakończeniu wojny.
17 kwietnia 1945 – Zostaje wyzwolony przez armię amerykańską wraz z całym obozem w Lengenfeld.
6 sierpnia 1945 – Składa podanie z prośbą o przyjęcie do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie.
1945-50 – Uczy się i formuje w seminarium duchownym, osiąga wyniki celujące i bardzo dobre. Interesuje się psychologią religii, liturgiką i mariologią.
25 czerwca 1950 – Przyjmuje święcenia kapłańskie z rąk bp. Stanisława Adamskiego w kościele św. Piotra i Pawła w Katowicach.
lipiec-sierpień 1951 – Prowadzi rekolekcje dla ministrantów w Kokoszycach i Lublińcu. Zmienia tradycyjny program rekolekcji na bardziej dostosowany do dzieci wprowadzając naukę ministrantury, gry, zabawy, wycieczki itp.
1951-1952 – Wypracowuje pierwszy program rekolekcji przeżyciowych dla dzieci.
10-14 sierpnia 1952 – Prowadzi rekolekcje dla dzieci, pojawia się określenie „Oaza Dzieci Bożych”.
19 lipca – 1 sierpnia 1954 – W Bibieli koło Tarnowskich Gór prowadzi po raz pierwszy dwutygodniową Oazę Dzieci Bożych dla ministrantów.
4-20 lipca 1955 – W Stryszawie prowadzi po raz pierwszy 15-dniową Oazę Dzieci Bożych opartą o tajemnice różańca.
1952-1956 – W czasie wysiedlenia biskupów diecezji katowickiej bierze udział w pracach tajnej kurii popadając w konflikt z ówczesnym wikariuszem kapitulnym zarządzającym diecezja, ks. infułatem Janem Piskorzem.
sierpień 1955 – Przeżywa swoje rekolekcje prowadzone przez ks. Karola Wojtyłę w Krakowie.
8 września 1957 – Proklamuje w Piekarach społeczną akcję przeciwalkoholową „Krucjata Trzeźwości” (od 10 sierpnia 1958 – „Krucjata Wstrzemięźliwości”). Ruch w przeciągu trzech lat mobilizuje ponad sto tysięcy osób dorosłych na terenie całego kraju do podjęcia abstynencji ofiarowanej jako ekspiacja w intencji osób uzależnionych od alkoholu. Ks. Franciszek Blachnicki naraża się swymi działaniami na nieustanne szykany ze strony władz PRL.
29 sierpnia 1960 – Służba Bezpieczeństwa likwiduje Centrum Krucjaty Wstrzemięźliwości.
19 lipca 1961 – Skazany na 10 miesięcy więzienia w zawieszeniu na trzy lata.
lato 1961 – Kuria Diecezjalna spełnia prośbę Blachnickiego i kieruje go na studia z teologii pastoralnej na KUL do Lublina. Studia umożliwiają mu pogłębienie i uporządkowanie duszpasterskich doświadczeń z lat pięćdziesiątych. Okres ten owocuje licznymi publikacjami z teologii pastoralnej, liturgiki i katechetyki. W tym czasie tworzą się też podwaliny Ruchu Światło-Życie.
1967 – Zostaje mianowany Krajowym Duszpasterzem Służby Liturgicznej, wypracowuje koncepcje i metody posoborowej formacji służby liturgicznej.
8 czerwca 1979 – Doprowadza do uroczystego proklamowania dzieła Krucjaty Wyzwolenia Człowieka w Nowym Targu podczas 1. pielgrzymki papieża Jana Pawła II do Polski.
1980 – Tworzy plan Wielkiej Ewangelizacji „Ad Christum Redemptorem” dotarcia z Ewangelią do każdego człowieka w Polsce.
10 grudnia 1981 – Wyjeżdża do Rzymu, by kontynuować prace związane z zainicjowanym przez niego Kongresem Ruchów Odnowy i tam zastaje go stan wojenny.
1982 – Osiada w polskim ośrodku „Marianum” w Carlsbergu (RFN), gdzie rozpoczyna organizowanie Międzynarodowego Centrum Ewangelizacji Światło-Życie. Prowadzi tam prace duszpasterską wśród polskich emigrantów.
czerwiec 1982 – Zakłada Chrześcijańską Służbą Wyzwolenia Narodów – stowarzyszenie skupiające Polaków i przedstawicieli innych narodów Europy Środkowo-Wschodniej wokół idei suwerenności wewnętrznej i jedności narodów w walce o wyzwolenie. Nawiązuje kontakty ekumeniczne z różnymi wspólnotami chrześcijańskimi i ruchami odnowy.
27 lutego 1987 – Umiera nagle w Carlsbergu.
17 lutego 1994 – Zostaje odznaczony pośmiertnie Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
5 maja 1995 – Otrzymuje pośmiertnie Krzyż Oświęcimski.
9 grudnia 1995 – Rozpoczyna się jego proces beatyfikacyjny.
1 kwietnia 2000 – Doczesne szczątki Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego zostają przeniesione do Krościenka nad Dunajcem.
30 września 2015 – Zostaje wydany dekret o heroiczności cnót Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego
źródło: oaza.pl