{jcomments on}12 maja zgromadziliśmy się w kościele św. Alberta na wielkanocnym Rejonowym Dniu Wspólnoty.
Spotkanie rozpoczęło tradycyjne „zawiązanie wspólnoty” – powitanie poszczególnych kręgów i grup. Następnie pokaźna gromadka dzieci poszła bawić się pod okiem animatorów, zaś dorośli wysłuchali budującej konferencji związanej z tematem dnia „Wierzę w apostolski Kościół” oraz przeżywanym Rokiem Wiary.
{youtube}XeioDaCVXYU{/youtube}
Był czas dzielenia się Słowem Bożym, które w sposób szczególny trafiło do każdego z nas – mogliśmy skupić się też na sugerowanych fragmentach. Ponieważ w sposób losowy dobraliśmy się w pary, dla każdego była to mobilizacja, by się przełamać i coś powiedzieć. Dzięki temu mieliśmy też okazję poznać osoby, z którymi być może nigdy wcześniej nie rozmawialiśmy 🙂
„Wtedy Jezus podszedł do nich i przemówił tymi słowami: «Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata»” (Mt 28, 18-20)
„Co usłyszałeś ode mnie za pośrednictwem wielu świadków, przekaż zasługującym na wiarę ludziom, którzy też będą zdolni nauczać i innych” (2 Tm 2, 2)
W kolejnym punkcie programu ks. Maksymilian dzielił się świadectwem dotyczącym m.in. ewangelizacji wśród uczniów. Podsumowaniem jego wypowiedzi był film nakręcony w szkole z okazji trwającego Roku Wiary.
{youtube}AKFEjiLY-tM{/youtube}
Nabożeństwo majowe i Eucharystia zgromadziły nas najliczniej. Obecni byli również nasi duszpasterze – ks. Maksymilian, ks. Zenon, ks. Hubert i ks. Jerzy.
Ze względu na sprzyjające warunki atmosferyczne udało się zorganizować tradycyjnego majowego grilla w ramach agapy. Jednak poza kiełbaskami i kaszanką, nie zabrakło również ciast i ciasteczek.
{youtube}Kx9_qyfOwhA{/youtube}
Rejonowe Dni Wspólnoty zawsze są dla mnie umocnieniem – że istnieje żyjący Kościół, że jest młodzież, dorośli, rodziny, które pragną autentycznie wcielać SŁOWO w ŻYCIE. Nie tylko nie wstydzą się tego, ale właśnie na przekór światu pokazują, że piękno jest w służbie, we wspólnocie, w jedności. Choć chwilami doznaję zniechęcenia, że tak mało w nas wciąż otwartości i elementów integracji podczas spotkań, to jednak widzę, że z każdym takim dniem coraz więcej osób się do mnie uśmiecha. Czasami taki mały gest wystarczy, by poczuć, że jestem częścią oazowej rodziny, w której każdy z nas może swoje miejsce odnaleźć. Nawet za szkiełkiem aparatu – czuję się potrzebna i… obdarowana przez Pana. Widząc oddanie innych (np. w opiece nad dziećmi kosztem własnego uczestnictwa m.in. w konferencji) – chętniej mobilizuję się do służby również w codziennym życiu. I choć może nie są to kwestie poruszane przez nas głośno w trakcie Dni Wspólnoty – to własnie w nich widzę szczególne działanie Ducha Świętego dla mnie.
Za ten czas – chwała Panu! Alleluja!
Agnieszka Pilc
{phocagallery view=category|categoryid=64|limitstart=0|limitcount=0}
Leave a Comment