Świadectwo z Pielgrzymki KWC

Świadectwo

Pragnę podziękować Panu Bogu Trójjedynemu i Matce Najświętszej za błogosławiony czas pielgrzymki Krucjaty Wyzwolenia Człowieka  do Krakowa, która odbyła się 28 września bieżącego roku, pod przewodnictwem Romka i Grażynki Strugów.

Będąc w Domowym Kościele doświadczam mocno tego, że każde rekolekcje, każda pielgrzymka, każde spotkanie Wspólnoty i nie ważne czy jest to duże spotkanie  całej wspólnoty Domowego Kościoła czy mniejsze spotkanie Kręgu,  jest czasem łaski. Pan Bóg pragnie nas obdarzać łaskami i tylko czeka abyśmy się zgromadzili w Imię Boże.

Była to Pielgrzymka Krucjaty Wyzwolenia Człowieka, więc nie mogło być inaczej, tematem przewodnim była wolność człowieka. Temat, jakże ważny zwłaszcza w tak trudnych czasach, w których żyjemy.

Każdy z nas jest niejako zniewolony, możemy być zniewoleni na różne sposoby. Są ludzie zniewoleni narkotykami, alkoholem, papierosami, grami komputerowymi, pogonią za informacjami internetowymi, itp. Możemy być też zniewoleni drugim człowiekiem, z którym może dzielimy życie.

Tylko Pan Bóg jest absolutnie wolny!

Tylko Pan Bóg nie zniewala!

Tylko Pan Bóg wyzwala!

Tylko Pan Bóg jest Bogiem wyzwalającym!

Pan Bóg wszystko może bo jest Bogiem Wszechmogącym!

A nam trzeba narodzić się na nowo, narodzić się z Ducha Świętego.

            Pragnę całym sercem podziękować Panu Bogu za Jego Niepojętą Miłość, za Jego Nieograniczone Miłosierdzie, za łaskę umocnienia wiary, za łaskę nowego spojrzenia na swoje życie, na swoje serce.

Pan Jezus pragnie by moje serce było prawdziwie wolne, bo tylko serce prawdziwie wolne może prawdziwie kochać Pana Boga, bo tylko człowiek wolny ma prawdziwego Pana.

Przecież to Chrystus jest moim Panem.  Przyjęłam Pana Jezusa jako Pana i Zbawiciela na rekolekcjach I stopnia i wielokrotnie na rekolekcjach to oddanie odnawiałam.

Czy ja robię to co chce Pan?

Czy to nie ja jestem panem, a Chrystus tylko mnie słucha?

„Trzeba narodzić się na nowo” – Pan Jezus daje mi łaskę nowego spojrzenia na moją modlitwę na moją wiarę. Wiara ma być mocna, konkretna, i konsekwentna.

Przyczyną wolności jest tylko Miłość.

Tylko Miłość wyzwala.

Jeśli słabniesz przylgnij do Jezusa, proś Matkę Najświętszą o pomoc.

I powiedział Pan Jezus do mnie, jeśli ktoś słabnie, może ktoś z twoich najbliższych, współmałżonek, dziecko, to nie załamuj się, nie złość się, że jest trudny, że rani, nie osłabiaj się, 
nie wpadaj w strach, bezradność i beznadzieję ale pociągnij go ze zdwojoną siłą miłości. Tylko Miłość daje wolność, tylko miłość.

Pomożesz gubiącemu się, nie rozkazami – „nie pij”, „nie pal”, „nie” i tak dalej „nie” ale miłością i wołaniem do Pana Boga o pomoc. Pan Bóg jest Bogiem Wszechmogącym
i tylko On wszystko może.

 Nie wyzwolisz człowieka rozkazami.

Zacznij patrzeć jak na biednego, a nie tego „złego”. 

Przestaniesz być uzależniona od jego zniewolenia, bo zagubionego nie wyzwolisz i jeszcze sama się uzależnisz  od niego, uzależnisz  się od złości i gderania.

Ale potrzeba byś zapomniała o sobie, potrzeba prawdziwej pokory i wolności serca, abyś zapomniała o sobie i ratowała innych dla Jezusa.

Pan Bóg jest Bogiem Wszechmogącym a nam trzeba narodzić się z Ducha świętego.

Pan Jezu prosi tylko o wiarę i zaufanie Panu Bogu.

Pan Jezus powiedział mi także że wolność trzeba wciąż pielęgnować. Nie da się wyzwolić raz na zawsze.

Tylko człowiek wolny ma właściwego Pana.

Potrzebna jest bliska relacja z Panem Jezusem bo gdzie jest Pan Jezus tam jest wolność.

Pomagaj w pokorze serca, nie szukaj siebie, nie czyń niczego dla siebie tylko dla Boga i zbawienia drugiego człowieka.

Pan Jezus powiedział mi także by nie żałować straconych, zmarnowanych rzeczy materialnych, bo wszystko jest własnością Boga, nadzy się narodziliśmy i nadzy umieramy.

Pan Jezus powiedział także że wolność serca jest bardzo ważna w Słubie Bogu i ewangelizacji.

Trzeba pracować nad własną osobowością, szukać pomocy, ratunku w naszych słabościach, nie marnować życia, nie męczyć sobą bliskich.

Trzeba rozwijać talenty, bo łaska na naturze buduje.

Rozwijaj osobowość, bo masz taką wiarę jaka masz osobowość.

W autokarze oglądaliśmy film o Słudze Bożym Księdzu Franciszku Blachnickim. Bardzo się cieszę, że mogłam na nowo wrócić do samych korzeni Ruchu Światło Życie.

Przejęłam się mocno głębią życia i miłością do Pana Boga i Kościoła tego Wielkiego Sługi Bożego.

Tak, to Wielki Szaleniec Boży, poświęcił się całkowicie dla Pana Boga i Kościoła. Wielki Charyzmatyk, Mistyk, Prorok.

Nie można tego Dzieła zmarnować, nie można. Trzeba dalej kontynuować, trzeba trwać, ale nie tylko trwać, trzeba iść za natchnieniami Bożymi, trzeba narodzić się na nowo, trzeba podjąć pracę, bo Pan Bóg mówi do nas, do mnie:

I usłyszałam słowa „Nabierz Ducha! Do pracy!”

Panie Jezu ześlij światłość i wierność swoją, niech one mnie wiodą. Niech one mnie zaprowadzą na Twą Górę Świętą.

W drodze powrotnej śpiewaliśmy pieśni, spontanicznie z radością w sercu. Radość tryskała                 z naszych oczu, twarzy, serca.

Dziękuję Ci Panie Boże Trójjedyny za ten piękny dzień, za przeżycia duchowe, za Twoją niepojętą, wielką miłość do nas, do mnie. Dziękuje za dar wiary, za dar nadziei i miłości. Moje serce przepełnione jest Miłością Bożą.

Wróciłam do domu  zmęczona ale bardzo szczęśliwa.

Bogusława

Normal 0 21 false false false PL X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4